Α) Σκιαγράφηση προσώπων ( Άννα, Ελευθερία )
Μάνα: Μέσα από τα λόγια της αλλά και τα λόγια του αφηγητή, η μάνα παρουσιάζεται ως ένα πρόσωπο τραγικό αφού η ψυχή της διχάζεται ανάμεσα στην καλοσύνη και στο πάθος της εκδίκησης. Είναι μια χήρα γυναίκα που αγωνίζεται για το καλό των παιδιών της. Ο πόνος για το ξενιτεμένο παιδί της είναι αβάστακτος αφού μέρα νύχτα αγωνιά για την υγεία του. Έχει έντονα ανθρωπιστικά ιδεώδη που αποδεικνύονται από την περίθαλψη και φροντίδα του αλλόθρησκου Κιαμήλη. Απ' την άλλη εμφανίζεται ως μια γυναίκα γεμάτη πείσμα και θέληση για εκδίκηση καθώς με επιμονή και αξιοποιώντας όλους τους τρόπους (νομικούς και μαγικούς) αναζητά τον δολοφόνο του αδικοχαμένου Χρηστάκη.
Χαραλάμπης: Μέσα από τα λόγια του αφηγητή και της μάνας μας δίνονται κάποιες πληροφορίες για τον Χαραλάμπη. Ήταν ένας ταχυδρόμος, ο οποίος είχε κερδίσει τα λεφτά του μέσα από κλεψιές. Έμοιαζε πολύ με το Χρηστάκη, σαν δυο σταγόνες νερό, γι' αυτό πολλές φόρες κατηγορούσαν το Χρηστάκη για ο,τι άσχημο έκανε εκείνος. Ακόμα, μας αποκαλύπτεται μέσα από τα λόγια της μάνας, πως ήθελε να δώσει τη δουλειά στον γιο της επειδή ήθελε να καλύψει κάτι που είχε κάνει και τον υποπτεύονται ακόμα και για φόνο. Επομένως, ο Χαραλάμπης, είναι ένας απατεώνας, που έχει κερδίσει χρήματα μέσα από κλεψιές και θεωρείται ύποπτος από τη μάνα και το Χρηστάκη πως έχει διαπράξει κάτι ανήθικο.
Μιχαήλος: Παρ' ότι ο χαρακτήρας δε διαγράφεται με σαφήνεια, μέσα από το διήγημα, μπορούμε να τον σκιαγραφήσουμε ελάχιστα μέσα από τα λόγια του αφηγητή. Ο Μιχαήλος, εμφανίζεται υπάκουος στην μάνα καθώς δε φέρνει αντίρρηση στα λεγόμενα της. Ακόμα είναι εύθυμος με σκωπτική διάθεση.
Κιαμήλης: Είναι ένα τραγικό πρόσωπο καθώς έχει περάσει δύσκολα. Είναι ένας ερωτευμένος που χάνει το αντικείμενο του πόθου του καθώς μετά τη δολοφονία του αδελφοποιητού του, ο αρραβώνας του διαλύεται και η αγαπημένη του παντρεύεται κάποιον άλλο. Αυτό το γεγονός τον οδηγεί σε μια παρανοϊκή κατάσταση, στην οποία τον βρίσκει η μάνα που μετά από τη φροντίδα της επανέρχεται, χωρίς να έχει ξεχάσει το παρελθόν. Έτσι, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα πονεμένο πρόσωπο που ίσως στα βάθη της ψυχής του να διψά για εκδίκηση για αυτόν που του στέρησε την ευτυχία.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Μέσα από τα λόγια του, αλλά και απ' τις πληροφορίες που μας δίνονται μέσα από το διήγημα, ο αφηγητής, είναι ένα πρόσωπο που λείπει οχτώ χρόνια στη ξενιτιά με σκοπό να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια του. Η οχτάχρονη απουσία του τον έχει μεταμορφώσει σε ένα δυτικοθρεμμένο διανοούμενο, με έντονη αντιπάθεια στους Τούρκους και ο,τι σχετικό με δεισιδαιμονίες και μάγισσες. Έτσι, άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας επιφυλακτικός άνθρωπος και ορθολογιστής. Τέλος δείχνει να επηρεάζεται και να εγκλιματίζεται στο οικογενειακό του περιβάλλον.