Α
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ (ΜΗ ΣΒΗΝΕΤΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ, ΘΑ ΤΙΣ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ). Σας ευχαριστώ!
ΔΕΙΤΕ στο ακόλουθο link (ιστοσελίδα αποστολής) http://zunal.com/newpage.php?w=257881&n=15706 την αποστολή με τις ασκήσεις της εβδομάδας (τμήμα εγκληματολόγων). Εδώ θα γράψετε τις απαντήσεις. Για να μπορέσετε να γράψετε πατήστε την επιλογή "edit" (καρτέλα πάνω αριστερά από αυτή τη σελίδα. ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΤΕ "SAVE" (κάτω αριστερά) για να αποθηκευτούν οι αλλαγές σας.
ΑΣΚΗΣΗ 1 (ΣΕΒΑΣΤΗ)
ΜΗΤΕΡΑ (Κεντρικό πρόσωπο) : Παρ'όλο που υπήρξε πρόσωπο γεμάτο καλοσύνη οι καταστάσεις της ζωής την οδήγησαν στο πάθος για εκδίκηση και αλλοίωσαν τον φιλάνθρωπο χαρακτήρα έτσι που δεν μπορούσε να βλέπει ούτε μια κότα να σφάζεται.Έτσι διαθέτει άπειρη φιλανθρωπία και για την άψυχη φύση.Η δολοφονία του γιου της όμως την αλλάζει. Κυριεύται απο το πάθος της εκδίκησης, Θέλει να τραβήξει η ίδια το σχοινί για να κρεμάσει τον δολοφόνο του γιου της.Ετσι γίνεται πια ένα πρόσωπο με ταραγμένη ψυχική κατάσταση. Η ψυχή της είναι ένα καμίνι που καίει και καμιά δύναμη δεν μπορεί να την κρεμάσει παρά με την σκληρή τιμωρια του δολοφώνου, που η ίδια θέλει να λάβει μέρος.Λυπάται για την κατάντια του άρρωστου Κιαμήλ, διαμαρτύρεται για για την απάνθρωπη συμπεριφορά του Γέρου Μούρτου, προβάλλει και επιπλήττει το γιο της Μιχαήλο για έλλειψη ανθρωπιάς στο άρρωστο παιδί, χαίρεται γιατί ο Τούρκος αναγνωρίζει την ευεργεσία είναι πολυπρόσωπη.Από την μια γεμάτη καλοσύνη και από την άλλη κυριευμένη από το πάθος της εκδίκησης , είναι τραγική μορφή-απλοϊκή δοκιμασμένη από τον άδικο χαμό του παιδιού της.
ΑΣΚΗΣΗ 1 ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΛΙΚΑΤΖΑΡΟΥ
Αφηγητης: ειναι σοβαρος ,απολυτος δογματικος στις αντιληψεις του και για τους τουρκους.Εχει αυστηρη αποψη για εκεινους και φαινεται η αντιπαθεια του σε πολλα σημεια του κειμενου και με την συμπεριφορα του .Στην συνεχεια ομως γινεται συναισθηματικος..! Βλεποντας ποσο πολυ βασανιζται η μανα του προσπαθει να την καθησυχασει λεγοντας της οτι θα αποδοθει δικαιοσυνη στο τελος..μεσα απο αυτο βλεπουμε οτι ο ειναι πολυ συγκροτημενος και μπορει να ελεγχει τα συναισθηματα του.Εχει μεγαλη αγαπη για την μητερα του και θελει να την δει επιτελους να ηρεμει και να βρεθει ο δολοφονος για να γαληνεψει ψυχη της
Μιχαηλος: ο Μιχαηλος ειναι ο αδερφος του αφηγητη ,ειναι ενας ανθρωπος ευθυμος , κ του αρεσει να περναει καλα στην ζωη του οσο ειναι ακομα νεος και να αντιμετωπιζει τις ασχημες καταστασεις με χιουμορ Βρισκεται πολυ κοντα με την μητερα του συμπασχει μαζι της και προσπαθει να την βοηθησει οσο πιο πολυ μπορει ετσι ωστε να ειναι καλα και να ξεπερασουν μαζι τα οποια προβληματα εχουν .Εκδηλωνει εντονα την αγαπη του για εκεινη ,γεματος αυθορμητισμο και χαρουμενη διαθεση..!!!
Χαραλαμπης: ο Χαραλαμπης ηταν φιλος του Χρηστακη ομως ειχαν κοψει τις πολλες επαφες για πολυ καιρο.Ειναι ενας ανθρωπος με 'Βρωμικο' παρελθον αφου ειχε κατηγορηθει στο παρελθον για τον φονο ενος ανθρωπου,για αυτο και θεωρειται υποπτος για τον φονο του Χρηστακη.Ειναι ανησυχο πνευμα και προκαλουσε μεγαλη ταραχη στην περιοχη.. Ειχε μεγαλη ομοιοτητα με τον Χρηστακη και οτι ταραξια εκανε ο Χαραλαμπης φορτωναν την ευθυνη στον Χρηστακη αφου εμοιαζαν σαν δυο σταγονες νερο !!
ΑΣΚΗΣΗ 2η : ΜΑΡΙΑ
παροιμίες :
1) Το αρνί κρεμιέται μόνο από το ποδάρι του ( ο ένοχος και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο δολοφόνος θα φανερωθεί μόνος του.)
2) η γριά ψάχνει το ψύλλο στο πάπλωμα και εκείνος κάθεται πα'στα πατογυαλλα της. ( όταν κάποιος ψάχνει αυτό που θέλει να βρει στα πιο δύσκολα- απίθανα σημεία και αυτό βρίσκεται μπροστά στα μάτιατου)
ο καρπός που βαστά γερά πάνω στο δέντρο του είναι ακόμα άγουρος ( αυτός που εξαρτάται ακόμα απο τη βάση του/ οικογένειά του ακόμα δεν μπορεί να σταθεί μονάχος στη ζωή)
Άσκηση 3 : Γιώτα Κορφιάτη
Κωμικά Στοιχεία : Ειρωνεία :
|
– Και μη μου αφήσετε, είπεν, αυτή την σεισουράδα να ξαναμβή δω μέσα. Ω, χαρά στο μας αλήθεια, σταις τούμπαις και τους σάλτους!
|
Το μάτι της σουρβιάς έμεινε πα’ στην πλάκα που τώβαλε, σιγανό και ακίνητο, ώστε που εμαύρισε κ’ εκάπνισε κ’ έγειρεν ολίγο και εκάηκε! – Χριστός και Παναγιά, παιδάκι μου! του είπα. Δεν έβαλες καλό σούρβο! Κ’ επήρα την σουρβιάν από το χέρι του κ’ εδιάλεξα το πιο καλό το μάτι και άνοιξα καινούριο τόπο στην φωτιά και το έβαλα... Εκάπνισεν ολίγο, εμαύρισεν, ετανίσθη κ’ έμεινε στον τόπο! Τότ’ εγέλασεν ο Χρηστάκης δυνατά κ’ επήρεν ένα δαυλί και ανεκάτωσε τα κάρβουνα και είπε:
– Εγώ, μητέρα, είμαι βασταγερός άνθρωπος, το ξέρεις. Έτσι εύκολα εύκολα δεν πηδώ να φύγω μέσ’ από λίγη ζέστη σαν και λόγου σας. Αν θέλης να ιδής την τύχη μου, φέρ’ εδώ! –
|
|
. Και το χειρότερον ήτο, ότι ο δυστυχής υπηρέτης προσπαθών και καλά να κατακτήση την εύνοιάν της επολλαπλασίαζε τους σάλτους και ταις τούμπαις αυτού, υποκλινόμενος ούτω πιθηκιστικώς, ώστε εκορύφωσε, κατ’ αυτάς έτι τας πρώτας ημέρας, την εναντίον αυτού αγανάκτησιν της μητρός μου, ήτις και τον εβάπτισε με το όνομα της σεισοπυγίδος, διότι, έλεγεν, είχε θηλυκό, τουτέστι καταξύριστον πρόσωπον και δεν ημπορούσε να σταθή στα ξερά του, χωρίς να σκύψη το κεφάλι και να σείση την ουρά του.
|
Όταν ήλθεν η ημέρα της πόστας, τον βλέπω κ’ εμβαίνει με τον σάκκο του κονακιού στην αμασχάλη, και με το τουφέκι στον ώμο του.
– Τώρα πια, μητέρα, είπε, το κεραστικό δεν θα πηγαίνη σε ξένα χέρια. Αύριο που θα σε φέρω το γράμμα του Γεωργή, θα μου το δώσης εμένα. Ορίστε;
|
|
Η μήτηρ μου εφαίνετο υπερβολικά ευχαριστημένη· ο Μιχαήλος επήγε να τα χάση από την χαράν του, απευθύνων μυρίας ερωτήσεις και περιποιήσεις πότε εις τον ισχνοτενή εκείνον πρασινορασοφόρον και πότε εις την μητέρα του. Μόνον εγώ και ο Λουής ιστάμεθα άφωνοι και ενεοί. Επί τέλους λαβών τον αδελφόν μου κατά μέρος,
– Έλα, άφησε τα γέλοια σου, λέγω, και ειπέ μου τι συμβαίνει εδώ πέρα; Τι σας είναι αυτοί;
– Τώρα θα σε το πω, είπεν ο αδελφός μου γελών έτι περισσότερον. Τώρα θα σε το πω. Πήγαινε, Λουή! δυο καφέδες γρήγορα! Μα κύτταξε, να μην τους κάμης πάλε σαν τα φράγκικά σου τ’ αποπλύματα! Α-λά-τούρκα, και χωρίς ζάχαρι! Ακούς;
|
Και τάυτα λέγων επλήρωσε τα προ ημών ποτήρια μετά μεγάλης δεξιότητος.
Τότε παρετήρησα ,ότι το νέον πνεύμα δι’ου οι Νεότουρκοι εμφρορούνται,ήτο οινόπνευμα
|
|
Μήπως είμεθα εις την Ευρώπην που πουλούν το κρέας δίχως κόκκαλα;
|
Το κέιμενο διέπουν πολλά κωμικά στοιχεία .
Για παράδειγμα,αρχικά η σκηνή όπου κάνει την εμφάνιση του ο υπηρέτης .
Άκρως αστεία η αντίδραση της μητέρας η οποία μην έχοντας συνηθίσει
μια τέτοια συμπεριφορά απο άνδρα του προσάπτει τον χαρακτηρισμό <<Σεισουράδα>>.
Αυτό συμβαίνει γιατί εκείνη την εποχή η ευγένεια και οι καλοί τρόποι δεν ανταποκρίνονταν στο πρότυπο του σωστού άνδρα και για αυτό ότι παρέκκλεινε απο το αυτό πρότυπο θεωρούνταν σημάδι θηλυπρέπειας.(η σχέση μεταξύ τους προφανώς δεν ειναι συγγενική ,αφου απλά εκείνος εκτελεί καθήκοντα υπηρέτη ).
Στο κείμενο ανιχνεύονται και πολλά σημεία ειρωνείας.
Τραγική ειρωνεία αποτελέι και η σκηνή με τα σούρβα.Στο σημείο αυτο προμηνύεται ο θάνατος του Χριστάκη γεγονός που ίδιος αγνοεί ενώ τονίζεται ακόμα περισσότερο η τραγικότητα του όταν απαντάει στην μητέρα του λέγοντας <<– Εγώ, μητέρα, είμαι βασταγερός άνθρωπος, το ξέρεις>>.
Ακόμα τραγική ειρωνεία είναι όταν ο χριστάκης επιλέγει να πάρει την δουλειά του ταχυδρόμου .Αγνοόντας την θέση του ενεργεί με τρόπο που θα φέρει αρνητικά αποτελέσματα στην εξέλιξη .
Ο Μηχαήλος ειρωνεύεται τον αδερφό του Γιώργο για την Ευρώπη, εφόσον οι λέξεις που χρησιμοοποιεί αποδίδουν άλλο νόημα απο το προφανές.
Τέλος ο συγγραφέας ειρωνεύεται τον αφέντη ο οποίος έχει επέλθει σε κατάσταση μέθυς και έτσι αποκαθηλώνεται η εικόνα που είχαμε διαμορφώσει για εκείνον.
Συμπερασματικά ,Αριστουργηματικός είναι ο τρόπος που αφηγείται ο Βιζυηνός τα γεγονότα. Ο αναγνώστης βρίσκεται συνεχώς σε εγρήγορση για το τι θα ακολουθήσει, γίνεται ένα με τους ήρωες, πονάει και συμπάσχει μαζί τους.
Comments (5)
Eleni Florianou said
at 6:16 pm on Nov 17, 2014
Τι κάνει η ομάδα μας; Πολλή ησυχία βλέπω... Έχετε καμιά δυσκολία με τις ασκήσεις;
mariakypraiou said
at 11:30 am on Nov 19, 2014
περιμένουμε την κατάλληλη στιγμη κυρια!!
mariakypraiou said
at 9:16 pm on Nov 20, 2014
κυρια δεν μπορω να γραψω!! ειμαι τοσες ωρες μεσα!!
Eleni Florianou said
at 11:12 pm on Nov 20, 2014
Μαράκι, στο ιστορικό της σελίδας δεν φαίνεσαι να έχεις μπει σήμερα, μόνο εχτές στις 11 το βράδυ, όπου έγραψες και τις παροιμίες. Να φανταστώ ότι σήμερα δεν κάνεις πρώτα "log in" με τους κωδικούς σου γι αυτό και δεν έχεις δικαίωμα να γράψεις...
giotakorfiati said
at 7:02 pm on Nov 23, 2014
αναλαμβανω την τρια ετσι ;
You don't have permission to comment on this page.