| 
  • If you are citizen of an European Union member nation, you may not use this service unless you are at least 16 years old.

  • You already know Dokkio is an AI-powered assistant to organize & manage your digital files & messages. Very soon, Dokkio will support Outlook as well as One Drive. Check it out today!

View
 

ΑΡΘΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Page history last edited by saroukoueleftheria 9 years ago

   Ρατσισμός : προϊόν μετάλλαξης του ανθρώπου

           Στις μέρες μας, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που πλήθος μεταναστών , λαθρομεταναστών και προσφύγων την έχουν καταπνίξει, σε μια χώρα ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση , με έντονο το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, το γιγαντιαίο πρόβλημα του ρατσισμού, οξύνεται ανεξέλεγκτα. Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα παρατηρήσουμε πως πολυάριθμοι είναι οι παράγοντες που οδηγούν στη μεγέθυνση αυτού του προβλήματος. Παρόλα αυτά ο άνθρωπος παραμένει αδρανής.

       Ξεκινώντας από τον πολιτικό και οικονομικό χώρο, αξίζει να σημειωθεί πως τα δικαιώματα που έχει ο κάθε άνθρωπος , ανεξαρτήτου χρώματος και φυλής, που υπάρχουν λόγω του δημοκρατικού πολιτεύματος, καταπατώνται. Η ισότητα και η αξιοκρατία έχουν γίνει έννοιες " προς εξαφάνιση" καθώς η πολιτεία παρά το καθήκον της , δεν διαφυλάσσει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι, πολλές φορές υπάρχει εκμετάλλευση των αδυνάτων για οικονομικό συμφέρον ,δίνοντάς τους τις πιο κοπιαστικές δύσκολες ή ακόμα ταπεινωτικές δουλειές χωρίς ένα αντάξιο μισθό ή ακόμα και χωρίς μισθό. Με αυτόν τον τρόπο όμως δεν δίνεται η ευκαιρία σ'αυτές τις αδύναμες ομάδες να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους , να δείξουν στη νέα αυτή χώρα που ζουν, τις δυνατότητες τους που θα μπορούσαν ίσως να την ωφελήσουν. Δεν τους δίνεται η ευκαιρία για ίσα δικαιώματα με τους ντόπιους. Το φαινόμενο του ρατσισμού δεν πλήττει μόνο τη χώρα την οποία έχουν επισκεφτεί μετανάστες και πρόσφυγες αλλά ακόμα υποβαθμίζει τη ζωή στις ταλαιπωρημένες χώρες του κόσμου.

        Όσον αφορά την κοινωνία ,σε μια χώρα που αποτελεί τη γενέτειρα της δημοκρατίας έχει επικρατήσει η αντίληψη πως δίκιο έχει μόνο ο ισχυρός, πως μόνο αυτός έχει δικαιώματα. Κυριαρχεί δηλαδή η ανισότητα , οι άνθρωποι διαχωρίζονται με βάση τις οικονομικές τους δυνατότητες , με αποτέλεσμα ομάδες να ζουν στο κοινωνικό περιθώριο. Επιπρόσθετα, ο ρατσισμός είναι ένα ισχυρό που αν βγει εκτός ελέγχου , δηλαδή αν ένας άνθρωπος συνειδητοποιήσει πως είναι ρατσιστής , αλλά δεν προσπαθήσει να γίνει καλύτερος , πολλές φορές φτάνει στο σημείο να φανατίζεται με τις αντιλήψεις τους είτε θρησκευτικές , είτε φυλετικές, είτε εθνικές και να οδηγείται στη βία , στην τρομοκρατία και στην εγκληματικότητα.

         Ακόμα, ο ρατσισμός αναπαράγει και ψυχολογικές συνέπειες τόσο στα θύματα όσο και στους θύτες. Τα θύματα , βιώνοντας μια επιθετική και βίαιη συμπεριφορά, γεμάτη έχθρα, είναι αναγκασμένα να ζουν στο περιθώριο ,είναι πλημμυρισμένα από φόβο και ανασφάλεια , γεμάτα απαισιοδοξία, απογοήτευση για τη ζωή τους και αβεβαιότητα για το μέλλον  τους, πολλές φορές θεωρούν καλύτερο να παραιτηθούν απ'τη ζωή. Από την άλλη πλευρά, οι θήτες προσκολλημένοι μόνο στα θετικά του παρελθόντος του έθνους και έχοντας εμμονή με την ιστορία της χώρας τους, επιμένουν στα πιστεύω ενός ρατσιστή. Έτσι, καλλιεργούν μια βίαιη συμπεριφορά και οδηγούνται στην τρομοκρατία και στην εγκληματικότητα.

         Τέλος, σε πνευματικό και ηθικό επίπεδο, αξίζει να γίνει αναφορά στην έλλειψη του ανθρωπισμού, στην έλλειψη των αξιών, των αρχών, των ιδανικών αλλά και στην έλλειψη σεβασμού απέναντι στο διαφορετικό. Πλέον ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται και ενεργεί εγωκεντρικά. Για την εξυπηρέτηση των δικών του αναγκών εκμεταλλεύεται το συνάνθρωπο του ή προσπαθεί να τον εξοντώσει  είτε γιατί  τον φοβάται είτε γιατί τον θεωρεί εμπόδιο της επίτευξης των στόχων του. Καλλιεργεί έτσι την εμμονή του για τα στερεότυπα, τις προλήψεις, τις προκαταλήψεις και τις ιδεοληψίες που τον οδηγούν σ'έναν δογματικό τρόπο σκέψης.

          Κλείνοντας, το πρόβλημα του ρατσισμού υποβαθμίζει τη ζωή του ανθρώπου αλλά και την συμπεριφορά του. Οδηγεί τους δυνατούς να στρέφονται εναντίον των αδύναμων και να τους εκμεταλλεύονται. Απομονώνει θύματα και ανθρώπους που ήρθαν σε μια ξένη χώρα με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, τους οδηγεί να θέλουν να στερήσουν απ'τους εαυτούς τους την ίδια τους τη ζωή. Διαχωρίζει μια κοινωνία σε οικονομικά ισχυρούς και οικονομικά ασθενείς. Βάζει "ταμπέλες" στους ανθρώπους. Ο δεσμός που πρέπει να έχει μια κοινωνία σπάει. Δεν θεωρούνται τα άτομα που ζουν σ'αυτή ένα , αλλά χωρίζονται σε μαύρο και άσπρο, σε φτωχό και πλούσιο, σε Έλληνα και αλλοδαπό.

 

                                                                                                                                                                                                                                                               Άννα Μαμουζέλου (Γ)     

 

 

 

 

                                                          <<Κακός, μέτριος, άροστος...!>>  

          Στη σχολική ζωή, ήταν, ειναι και θα είναι μια πρακτική που τους περισσότερους μαθητές τους φοβίζει η τουλάχιστον τους αγχώνει. Φυσικά όμως, υπάρχουν και εξαιρέσεις μαθητών, οι οποίοι προτιμούν να έχουν μια αξιολόγηση των επιδόσεων τους, ώστε να βλέπουν το επίπεδο τους ή να ενθαρρύνονται και να προσπαθούν για το καλύτερο. Άρα, διαπιστώνουμε πως υπάρχει μια διχογνωμία για το αν η αξιολόγηση στη σχολική ζωή επηρεάζει θετικά ή αρνητικά τους μαθητές. Γι' αυτό το λόγο, θα έπρεπε να εφαρμοστεί κάποια μέθοδος αξιολόγησης, η οποία θα ικανοποιεί όλα τα επίπεδα μαθητών χωρις να φαίνεται πως γίνονται διακρίσεις.

         Αρχικά, απο τη μεριά των καθηγητών, πρεπει να λαμβάνεται υπ' όψη μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον μαθητή, η οποία θα περιέχει στοιχεία τις προσωπικότητας του και την προσπάθεια που καταβάλει, όμως και τη συμπεριφορά του στο σχολείο. Πολλές φορές, τυχαίνει κάποιοι μαθητές να έχουν ενα χαμηλό γενικό βαθμό εξαιτίας ίσως μιας "άτυχης" στιγμής, όπως για παράδειγμα να μην έγραψε καλά σε ενα διαγώνισμα. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοι οφείλουν να λειτουργούν αξιόπιστα απέναντι στο έργο τους, παρέχοντας ίσες ευκαιρίες και βοήθεια σε όλους τους διδασκόμενους. Ίσως, με μια πιο παιδαγωγική αντιλήψη ώστε να συνεκτιμούν τυχόν προβλήματα, όπως το περιβάλλον του μαθητή τους.

          Επιπλέον, ένας συχνός λόγος που πολλοί μαθητές βρίσκουν την αξιολόγηση στη σχολική ζωή άδικη, ειναι γιατί πιστεύουν πως πολλές φορές οι καθηγητές τρέφουν επιδεικτικά συμπάθεια απέναντι σε μερικούς μαθητές. Αυτο μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα, όπως και σίγουρα συμβαίνει, όμως ο καθηγητής πρέπει να λειτουργεί με αντικειμενικότητα και να μην χρησιμοποιεί την βαθμολογία ως μέσο επίδειξης προτίμησης σε ενα άτομο ή αντίθετα ως δυσαρέσκεια. 

         Ακόμα, αναγκαία είναι η ορθή κατάρτιση των εκπαιδευτικών, ώστε να εκτελούν σωστά και δίκαια το έργο που τους έχει δωθεί. Κάθε άνθρωπος έχει μια μοναδική προσωπικότητα, ενα διαφορετικό τροπο να λειτουργεί. Παραδείγματος χάρη, κάποιος μαθητής μπορεί να παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες. Χρέος των διδασκόντων ειναι να κατανοήσουν αυτο το άτομο και να σεβαστούν τις οποίες αδυναμίες. Ωστόσο, καθημερινή πρέπει να ειναι η επιδίωξη της ποιοτικής αναβάθμισης του μαθήματος. Η αναγνώριση της σχέσης ανάμεσα σε καθηγητή και μαθητή συμβάλλει σε μια δίκαιη αξιολόγηση. Ειναι γνωστό, πως όταν ένας εκπαιδευτικός καταφέρει να κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση απο τους μαθητές του, τότε σίγουρα και εκείνοι θα εργάζονται καλύτερα.

          Τέλος, η σωστή αξιολόγηση πρέπει να κρίνει τον μαθητή βάση της συνολικής προσωπικότητας της προσπάθειας του. Να ειναι αντικειμενική και ειλικρινης. Να μην προσθέτονται "ετικέτες" στους μαθητές, οι οποίες επηρεάζουν την κρίση των καθηγητών. Σε αυτή την προσπάθεια τους να λειτουργούν ορθά, πρέπει ταυτόχρονα να διαπιστώσουν και εκείνοι και οι μαθητές, πως το σχολείο ειναι χώρος διδασκαλίας και αγωγής και όχι αποκλειστικά εξετάσεις και βαθμολογία.

 

                                                                                                              Ελευθερια Σαρουκου 

Comments (0)

You don't have permission to comment on this page.