Καλώς ήρθατε στο wiki του 2ου ΓΕΛ Καλύμνου!
Ο χώρος αυτός δημιουργήθηκε για να διευκολύνει τις ομαδικές εργασίες των μαθητών, αφού παρέχει τη δυνατότητα σε κάθε μέλος του να αναρτά κείμενα, video, εικόνες,υπερσυνδέσμους, να σχολιάζει τις δημοσιεύσεις άλλων, να ανταλλάσσει ιδέες και απόψεις με τους συμμαθητές του, να χρησιμοποιεί βοηθητικό υλικό που αναρτά ο καθηγητής. Έτσι, μια εργασία που έχει ανατεθεί σε μια ομάδα μαθητών δε χρειάζεται πλεόν τη φυσική τους παρουσία για την εκπόνησής της. Οι μαθητές έχουν το δικό τους διαδικτυακό χώρο, όπου θα επιλέγουν το μάθημα, την ενότητα και την ομάδα στην οποία ανήκουν και θα προσθέτουν το δικό τους υλικό συνεισφέροντας στην ολοκλήρωση της εργασίας. Ο χώρος ευνοεί τη συνεργατική γραφή, αφού έχετε τη δυνατότητα να τροποποιείτε τα κείμενα των άλλων, κάνοντας διορθώσεις, προσθήκες και βελτιωτικές αλλαγές εμπλουτίζοντας τα κείμενα με εικόνες, video και υπερσυνδέσμους.Παράλληλα, ο καθηγητής μπορεί με αυτόν τον τρόπο να ελέγξει την ποσότητα και την ποιότητα συμμετοχής κάθε επιμέρους ατόμου στην ομαδική εργασία. Για να συμμετέχετε θα εφοδιαστείτε με ειδικό κωδικό.
Καλή συνεργασία λοιπόν!!!
Α) ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ (Μανώλης .Μ)
ΜΑΝΑ: Είναι εκδικητική απέναντι στον άγνωστο δολοφόνο του παιδιού της ( η επιθυμία της είναι να δεί το πρόσωπο του φονιά πριν φύγει από την ζωή) . Η απαίτηση της για εκδίκηση κινείται στο πλαίσιο της αποκατάστασης της ηθικής τάξης και δεν σημαίνει κακία . Όσο αναφορά τον Κιαμήλη που είναι άλλης εθνικότητας απέναντι του είναι γλυκιά και τρυφερή. Είναι στοργική στον γιό της που λείπει και την κυριεύει η αγωνία για την τύχη του. Είναι γενναιόδωρη στον περαστικό και θέλει να γίνεται πάντα το δικό της. Βλέπουμε δηλαδή συνδυασμένα πολλά χαρακτηριστικά και αντιφάσεις στο χαρακτήρα της.
ΜΙΧΑΗΛΟΣ :
Ο Μιχαήλος είναι αστείος και πολυλογάς και μέσα στην καλή χαρά. Μια κωμική παρουσία που μας διασκεδάζει. Είναι μικρότερος αδερφός του Βιζυηνού. Δεν αντιμιλάει ποτέ στην μητέρα του διότι την σέβεται και ανέχεται τον Τούρκο για χατήρι της.
ΚΙΑΜΗΛΗΣ:
Ο Κιαμήλης είναι Τούρκικης καταγωγής , δείχνει ευγνωμοσύνη στην μητέρα διότι τον φρόντισε και του συμπαραστάθηκε στις δύσκολες στιγμές του. Δουλεύει ως έμπορος καπνού , αργότερα ερωτεύεται μια κοπέλα η οποία θα τον κάνει να πονάει.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ:
Ο Χαραλάμπης είναι Έλληνας παιδικός φίλος του Χρηστάκη.Δούλευε ως ταχυδρόμος ο οποίος έκλεβε την αλληλογραφία που μοίραζε, ήταν φτυστός ο Χρηστάκης και για αυτό παλαιότερα υπήρχαν πολλές κατηγορίες. Έχει υποθεί οτι ήθελε να πλασάρει την δουλειά του στον φίλο του. Ο λόγος που είπε ο ίδιος είναι για να βγάλει και ο Χρηστάκης λεφτά. Για αυτό είναι και ύποπτος για την δολοφονία του.
ΥΠΗΡΕΤΗΣ:
Έχει Γαλλική καταγωγή και λόγω του επαγγέλματος του έχει ευγενικούς τρόπους.Επίσης έχει κοντά μαλλιά, είναι συνεχώς ξυρισμένος και αυτό κινεί υποψίες για ομοφυλοφιλία(από άποψη μάνας). Φαίνεται η πίστη στον αφέντη του και η αγάπη που έχει για τον αφέντη του από την κίνηση που κάνει για να τον προστατέψει όταν έρχονται οι Τούρκοι και δεν τους επιτρέπει να περάσουν στο σπιτικό τους αν δεν ρωτήσει τον αφέντη του.
Μιχάλης Σκυλλάς - Άσκηση Γ
| ΚΩΜΙΚΑ |
ΕΙΡΩΝΕΙΑ
|
Η μήτηρ, συνειθισμένη εις παρομοίας του νεωτέρου της υιού παρατηρήσεις, ουδ’ επρόσεξε καν εις τους λόγους του. Αλλ’ επιστραφείσα προς την όπισθεν αυτής θύραν, ίνα βεβαιωθή ότι είναι κεκλεισμένη,
– Και μη μου αφήσετε, είπεν, αυτή την σεισουράδα να ξαναμβή δω μέσα. Ω, χαρά στο μας αλήθεια, σταις τούμπαις και τους σάλτους!
Σεισουράδα ήτον ο Γάλλος υπηρέτης του επί τον Βόσπορον ξενοδοχείου, εν ω η μήτηρ μου ήλθε να με συναντήση, μόλις αφικόμενον εκ της Εσπερίας. Το πρωτοφανές διά την επαρχιώτιδα σχήμα του φράκου, αι συνεχείς του καταξυρίστου Γάλλου υποκλίσεις, ενέπνευσαν εις αυτήν ευθύς εξ αρχής ακατάληπτον αντιπάθειαν. Και το χειρότερον ήτο, ότι ο δυστυχής υπηρέτης προσπαθών και καλά να κατακτήση την εύνοιάν της επολλαπλασίαζε τους σάλτους και ταις τούμπαις αυτού, υποκλινόμενος ούτω πιθηκιστικώς, ώστε εκορύφωσε, κατ’ αυτάς έτι τας πρώτας ημέρας, την εναντίον αυτού αγανάκτησιν της μητρός μου, ήτις και τον εβάπτισε με το όνομα της σεισοπυγίδος, διότι, έλεγεν, είχε θηλυκό, τουτέστι καταξύριστον πρόσωπον και δεν ημπορούσε να σταθή στα ξερά του, χωρίς να σκύψη το κεφάλι και να σείση την ουρά του. |
Και το χειρότερον ήτο, ότι ο δυστυχής υπηρέτης προσπαθών και καλά να κατακτήση την εύνοιάν της επολλαπλασίαζε τους σάλτους και ταις τούμπαις αυτού, υποκλινόμενος ούτω πιθηκιστικώς
|
Τώρα, λέγε μου εσύ ό,τι θέλεις. Σούρβα είναι σούρβα, το ξέρω. Και την τύχη την βλέπουν για την συνήθεια, όχι για την αλήθεια, κι’ αυτό σωστό. Μα όταν θυμηθώ τους κούφιους εκείνους κρότους και ταις μακρυναίς τουφεκιαίς που ύστερ’ από λίγαις ημέραις άρχησαν ν’ ακούγωνται τριγύρω στα χωριά, μου ξεσηκόνετ’ η καρδιά μου, και δεν μπορώ να ησυχάσω. Το πράγμα ήταν καθαρό και ξάστερο, μα μεις δεν το ψηφήσαμε, μόνο το πήραμ’ ελαφρυά κ’ εγελάσαμεν.
|
– Έλα, άφησε τα γέλοια σου, λέγω, και ειπέ μου τι συμβαίνει εδώ πέρα; Τι σας είναι αυτοί;
– Τώρα θα σε το πω, είπεν ο αδελφός μου γελών έτι περισσότερον. Τώρα θα σε το πω. Πήγαινε, Λουή! δυο καφέδες γρήγορα! Μα κύτταξε, να μην τους κάμης πάλε σαν τα φράγκικά σου τ’ αποπλύματα! Α-λά-τούρκα, και χωρίς ζάχαρι! Ακούς;
Και ταύτα λέγων εισήλθε μετ’ εμού εις το προσεχές δωμάτιον.
|
– Έλα, άφησε τα γέλοια σου, λέγω, και ειπέ μου τι συμβαίνει εδώ πέρα; Τι σας είναι αυτοί;
– Τώρα θα σε το πω, είπεν ο αδελφός μου γελών έτι περισσότερον. Τώρα θα σε το πω. Πήγαινε, Λουή! δυο καφέδες γρήγορα! Μα κύτταξε, να μην τους κάμης πάλε σαν τα φράγκικά σου τ’ αποπλύματα! Α-λά-τούρκα, και χωρίς ζάχαρι! Ακούς;
Και ταύτα λέγων εισήλθε μετ’ εμού εις το προσεχές δωμάτιον
|
Μήπως είμεθα εις την Ευρώπην που πουλούν το κρέας δίχως κόκκαλα;
|
Μήπως είμεθα εις την Ευρώπην που πουλούν το κρέας δίχως κόκκαλα;
|
Και ταύτα λέγων επλήρωσε τα προ ημών ποτήρια μετά μεγάλης δεξιότητος. Τότε παρετήρησα, ότι το νέον πνεύμα δι’ ου οι Nεότουρκοι εμφορούνται, ήτο – οινόπνευμα!
Εγνώριζον, ότι πολλοί των Εφέντηδων το τσούζουσιν ιεροκρυφίως. Αλλά ποτέ δεν ηδυνάμην να φαντασθώ, ότι άνθρωπος εν σχετικώς βραχεί διαστήματι ηδύνατο να πίη περί την μίαν οκάν μαστίχας, και τούτο άνευ ύδατος!
Όταν ήλθον να μας προσκαλέσωσιν εις το δείπνον και είδον τον καλόν εκείνον άνθρωπον παραπαίοντα από τοίχου εις τοίχον, τότε εννόησα διατί το εις ο ανήκε κόμμα καρκινοβατεί μόνον επί της οδού της προόδου, και μοι ήλθεν όρεξις να γελάσω. Αλλ’ όταν είδον την στυγνήν της Οθωμανίδος μορφήν, την τεταραγμένην της μητρός μου όψιν, όταν είδον ότι κεκρυμμένον τι δυστύχημα τους έκαμνε να μη προσέχωσι καν εις τους τραυλισμούς του Εφέντου, δεν ηξεύρω ποία μυστηριώδης δύναμις συνετάραξε την καρδίαν μου! Προφανώς συνέβαινε κάτι τι πολύ θλιβερώτερον της μέθης του Εφέντου. Η ώρα παρήρχετο, αλλ’ ούτε ο αδελφός μου, ούτε ο Κιαμήλ ήρχετο να δειπνήση μεθ’ ημών.
|
| |
|
Η ένδυση του Λουη προκαλεί απέχθεια στη μητέρα η οποια δεν τη θεωρει συμφωνη με την προτυπη εμφανιση και συμπεριφορα ενος ανδρα. Επισης εφοσον ο Λουης δεν ανηκει στον κυκλο των συγγενων του συγγραφεα, ο συγγραφεας τον ειρωνευεται λεκτικα "πιθηκιστικως" ο οποιος χαρακτηρισμος αναφερεται στις κινησεις του υπηρετη.
Η φραση "Μήπως είμεθα εις την Ευρώπην που πουλούν το κρέας δίχως κόκκαλα;
Comments (0)
You don't have permission to comment on this page.